نحوه بستن داربست مثلثی (راهنمای کامل و استاندارد)

نحوه بستن داربست مثلثی در دنیای پویای ساخت‌وساز اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا ایمنی و کارایی دو رکن جدایی‌ناپذیر در اجرای هر پروژه عمرانی هستند. داربست‌ها به عنوان سازه‌های موقت، نقشی حیاتی در تأمین دسترسی و ایمنی کارگران ایفا می‌کنند. در میان انواع مختلف داربست‌ها، سیستم داربست مثلثی که با نام‌های “اسکافلد” یا “داربست مدولار مثلثی” نیز شناخته می‌شود، به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، به یک راه‌حل ایده‌آل برای پروژه‌های سنگین تبدیل شده است. این سازه نه تنها یک ابزار موقتی، بلکه ستون فقرات ایمنی و سرعت در پروژه‌هایی نظیر پل‌سازی، سدسازی و بتن‌ریزی سقف‌های وسیع است.
در زمان برنامه‌ریزی و اجرای پروژه، انتخاب تأمین‌کننده مناسب و خرید داربست فلزی استاندارد می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در کیفیت و ایمنی کار داشته باشد، زیرا استفاده از قطعات مستحکم و دارای گواهی فنی از بروز حوادث و تأخیرهای احتمالی جلوگیری می‌کند.

مزیت اصلی این نوع داربست در مقایسه با داربست‌های سنتی، سرعت بالای نصب و مقاومت فوق‌العاده آن است. مونتاژ و جداسازی آن به‌سادگی و بدون نیاز به ابزار خاصی انجام می‌شود، که این امر به کاهش زمان و هزینه‌های اجرایی کمک شایانی می‌کند. هدف از این گزارش، ارائه یک راهنمای جامع و کاربردی برای پیمانکاران و مهندسان است تا با اصول فنی و استانداردهای لازم برای بستن داربست مثلثی آشنا شوند. در این مقاله به صورت گام‌به‌گام به بررسی نحوه بستن داربست مثلثی، الزامات ایمنی، اجزای تشکیل‌دهنده و خطاهای رایج در این فرآیند خواهیم پرداخت.

داربست مثلثی چیست و چه کاربردی دارد

داربست مثلثی یک سیستم داربستی مدرن و از پیش ساخته‌شده است که از فریم‌های مثلثی فولادی تشکیل می‌شود. این فریم‌ها معمولاً از لوله‌های فولادی با ضخامت ۲.۵ میلی‌متر ساخته می‌شوند و به‌واسطه‌ی وجود اتصالات نر و مادگی، به‌سرعت و بدون نیاز به ابزار خاص بر روی یکدیگر سوار می‌گردند. از ویژگی‌های مهم این نوع داربست، عرض ثابت ۱۲۰ سانتی‌متر است که به ایجاد ساختارهای مستحکم و تراز در زیر سقف‌ها کمک می‌کند و ایمنی کار را در پروژه‌های بزرگ افزایش می‌دهد.

قدرت و مقاومت بالای داربست مثلثی تنها به جنس فولاد (مانند فولاد ST37) محدود نمی‌شود، بلکه ناشی از طراحی هوشمندانه و هندسی آن است. شکل مثلثی باعث توزیع یکنواخت نیروهای عمودی و جانبی در سراسر سازه می‌شود، به طوری که این سیستم قادر است بارهایی تا ۱۴ تن بر متر مربع را تحمل کند. در علم مهندسی سازه، مثلث به عنوان پایدارترین فرم هندسی شناخته می‌شود؛ برخلاف قاب‌های مستطیلی که ممکن است تحت فشار تغییر شکل دهند، ساختار مثلثی همواره شکل خود را حفظ می‌کند.

به همین دلیل است که مهندسان و پیمانکاران حرفه‌ای در زمان خرید داربست مثلثی، این نوع سیستم را به‌عنوان گزینه‌ای ایده‌آل برای کفراژبندی، پل‌سازی و پروژه‌های سنگین انتخاب می‌کنند. این داربست نه‌تنها مقاومت بالایی در برابر فشار و وزن دارد، بلکه سرعت نصب و ایمنی اجرایی را نیز به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد.

کاربرد در پروژه‌های عمرانی

کاربرد اصلی و تخصصی داربست مثلثی در پروژه‌های سنگین عمرانی، به‌ویژه در کفراژبندی دال‌های بتنی، سقف‌های وسیع و پل‌سازی است. این داربست به عنوان یک تکیه‌گاه مطمئن و ایمن، وزن بتن و قالب‌ها را تا زمان گیرش کامل بتن تحمل می‌کند. از دیگر کاربردهای کلیدی آن می‌توان به زیرسازی و حمایت از سازه‌های مرتفع مانند پل‌ها و سدها اشاره کرد.

با این حال، دامنه کاربردهای داربست مثلثی فراتر از پروژه‌های سنگین است و به دلیل نصب و جداسازی سریع، در موارد دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، از آن برای تعمیر و نگهداری تأسیسات در ارتفاعات بالا یا حتی ساخت سازه‌های موقت مانند استیج و غرفه‌ها در رویدادهای فضای باز استفاده می‌شود. این ترکیب از استحکام فوق‌العاده و نصب سریع، داربست مثلثی را به یک راه‌حل اقتصادی و منعطف تبدیل کرده است. این داربست به صورت همزمان، چالش‌های پروژه‌های سنگین را با سرعت و سهولت پروژه‌های موقت پاسخ می‌دهد. این ویژگی، پیمانکاران را قادر می‌سازد تا با یک سیستم واحد، نیازهای متنوع پروژه‌های خود را برطرف کنند که در نهایت به صرفه‌جویی در زمان و هزینه منجر می‌شود.

اجزای اصلی داربست مثلثی

یک سیستم داربست مثلثی کامل از مجموعه‌ای از قطعات و اجزای مهندسی‌شده تشکیل شده است که هر کدام نقش تعیین‌کننده‌ای در ایمنی، استحکام و کارایی این سازه موقت دارند. این اجزا به گونه‌ای طراحی می‌شوند که در کنار یکدیگر، سازه‌ای پایدار و قابل اعتماد برای دسترسی به ارتفاعات مختلف در پروژه‌های ساختمانی و عمرانی ایجاد کنند.

هر یک از این قطعات، چه کوچک و چه بزرگ، اگر به درستی انتخاب، نصب یا نگهداری نشوند، می‌توانند عملکرد کلی سیستم را تحت‌تأثیر قرار داده و حتی ایمنی کارگران و روند پروژه را به خطر بیندازند. بنابراین آشنایی کامل با اجزای اصلی داربست مثلثی، ویژگی‌های فنی و نقش آن‌ها در سازه اهمیت ویژه‌ای دارد.

در یک نگاه کلی، اجزای داربست مثلثی شامل قاب‌های مثلثی، مهاربندها، قفل‌ها، پایه‌های قابل تنظیم، تخته‌های کار، رابط‌ها و سایر متعلقات است. این قطعات نه تنها باید از مواد اولیه مرغوب مانند فولاد یا آلیاژهای مقاوم تولید شوند، بلکه باید دارای استانداردهای لازم برای تحمل بارهای زنده و مرده باشند.

در ادامه، یک جدول جامع از اجزای اصلی داربست مثلثی به همراه مشخصات فنی، کاربرد و ویژگی‌های هر کدام ارائه شده است تا دیدی دقیق‌تر نسبت به این سیستم فراهم شود. این جدول می‌تواند به عنوان یک مرجع برای پیمانکاران، مهندسان و تیم‌های اجرایی مورد استفاده قرار گیرد و به انتخاب صحیح قطعات و افزایش ضریب ایمنی پروژه کمک کند.

فریم مثلثی

فریم‌های مثلثی را می‌توان قلب تپنده سیستم داربست مثلثی دانست. این فریم‌ها از لوله‌های با ضخامت ۲.۵ میلی‌متر و عرض ثابت ۱۲۰ سانتی‌متر ساخته شده‌اند و در سه ارتفاع استاندارد ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ سانتی‌متر تولید می‌شوند. طراحی آن‌ها به گونه‌ای است که به صورت نر و مادگی به یکدیگر متصل شده و یک ستون پیوسته و مستحکم را تشکیل می‌دهند.

لوله‌ها و اتصالات

سیستم داربست مثلثی به دلیل سهولت نصب و سرعت بالای مونتاژ، یکی از رایج‌ترین و کاربردی‌ترین انواع داربست در پروژه‌های ساختمانی است. این نوع داربست برخلاف برخی سیستم‌های پیچیده، به اتصالات خاص و ابزارهای متعدد نیاز ندارد و همین موضوع باعث می‌شود اجرای آن بسیار ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر باشد.

با این حال، نباید تصور کرد که سادگی نصب به معنای کم‌اهمیت بودن اجزای آن است. هر یک از قطعات داربست مثلثی، از قاب‌های اصلی گرفته تا مهاربندها و پایه‌های قابل تنظیم، وظیفه‌ای کاملاً مشخص و ضروری در ساختار کلی بر عهده دارند. حذف یا خرابی هر بخش می‌تواند ایمنی کل سیستم را مختل کند و حتی خطرات جدی برای کارگران و پروژه به وجود آورد. به همین دلیل، انتخاب قطعات استاندارد، بررسی سلامت آن‌ها پیش از نصب و رعایت اصول ایمنی در حین استفاده، از الزامات اصلی کار با این سیستم محسوب می‌شود.

• کفشک: کفشک یا صفحه کفی، پایه‌ای است که در زیر پایه‌های داربست روی زمین قرار می‌گیرد. وظیفه اصلی آن، توزیع یکنواخت وزن داربست بر روی سطح زمین است تا از فرو رفتن یا نشست پایه‌ها جلوگیری شود. در سطوح نرم یا ناهموار، استفاده از تخته‌های زیر پایی در زیر کفشک‌ها الزامی است.
• سرجک قابل رگلاژ: این قطعات در قسمت بالایی داربست نصب می‌شوند و به کمک یک پیچ تنظیمی، امکان تنظیم دقیق ارتفاع و تراز کردن داربست را فراهم می‌کنند. سرجک‌ها معمولاً در ابعاد ۴۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متری تولید می‌شوند.
• میل مهارهای افقی و مورب: این مهارها مانند کمربند ایمنی داربست عمل می‌کنند و پایداری جانبی سازه را تأمین می‌کنند. میل مهارهای افقی با طول ۱۲۰ سانتی‌متر و میل مهارهای مورب با طول ۱۷۰ سانتی‌متر تولید می‌شوند. نقش میل مهارهای مورب فراتر از یک اتصال ساده است؛ آن‌ها به صورت هدفمند برای جلوگیری از “لوزی شدن” سازه طراحی شده‌اند. این اصطلاح فنی نشان می‌دهد که بدون این مهارها، داربست تحت بارهای جانبی و لرزش‌ها شکل خود را از دست داده و حتی اگر اتصالات عمودی محکم باشند، فرو می‌ریزد. در واقع، این مهارها برای مقابله با یک نوع شکست خاص طراحی شده‌اند که تنها با نگاه به کارکرد سیستمی اجزا قابل درک است.

سکوی کار و تخته‌ها

سکوی کار ایمن، مهم‌ترین عامل برای سلامت کارگران در ارتفاع است. این سکوها معمولاً از الوارهای چوبی یا تخته‌های فلزی ساخته می‌شوند. استانداردهای دقیقی برای آن‌ها وجود دارد که باید رعایت شود.

• عرض: حداقل عرض سکوی کار نباید کمتر از ۵۰ سانتی‌متر باشد.
• ضخامت: ضخامت الوارها باید حداقل ۵ سانتی‌متر باشد و همه الوارها باید ضخامت یکسانی داشته باشند.
• همپوشانی: انتهای الوارها باید حداقل ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از تکیه‌گاه خود فاصله داشته باشند تا خطر لغزش از بین برود.

یک نکته ایمنی بسیار حیاتی این است که الوارهای داربست نباید رنگ شوند یا با مواد روغنی آغشته شوند. این ممنوعیت یک دلیل مهندسی دقیق دارد: رنگ و روغن می‌تواند ترک‌ها، شکستگی‌ها و نواقص پنهان در چوب را بپوشاند. در زمان بارگذاری سنگین، این نقص‌ها می‌توانند منجر به شکست ناگهانی الوار شوند. بنابراین، یک پیمانکار حرفه‌ای هرگز ایمنی را فدای زیبایی ظاهری نمی‌کند.

الزامات و نکات ایمنی قبل از نصب

نصب ایمن داربست مثلثی از مرحله قبل از شروع کار آغاز می‌شود. رعایت نکات ایمنی در این مرحله، تضمین‌کننده یک محیط کار امن و پایدار است. در ادامه یک چک‌لیست جامع برای الزامات ایمنی قبل از نصب ارائه شده است:

• بررسی محل نصب: ابتدا باید از سفت، صاف و تراز بودن زمین اطمینان حاصل شود. اگر زمین نرم یا ناهموار است، حتماً از تخته‌های زیرپایی یا صفحات فلزی برای ایجاد یک سطح مستحکم استفاده کنید.
• کنترل قطعات: تمام قطعات داربست باید قبل از نصب به دقت بررسی شوند. از استفاده از فریم‌ها، لوله‌ها یا اتصالات معیوب که دارای زنگ‌زدگی، خمیدگی، ترک یا هرگونه آسیب ساختاری هستند، خودداری کنید. نگهداری صحیح قطعات در یک محیط مسقف و به دور از رطوبت، یک عامل حیاتی در پیشگیری از زنگ‌زدگی و کاهش مقاومت فولاد است. زنگ‌زدگی می‌تواند مقاومت فولاد را به شدت کاهش دهد و به شکست داربست زیر بار منجر شود.
• آمادگی نیروی کار: کارگران مسئول نصب داربست باید از سلامت جسمی و روحی کامل برخوردار بوده و از ارتفاع نترسند. همچنین، آن‌ها باید آموزش‌های لازم را گذرانده و دارای گواهینامه مهارت نصب داربست باشند.
• رعایت حریم خطوط برق: فاصله داربست از خطوط برق با ولتاژ کمتر از ۳۰۰ ولت باید حداقل یک متر و برای خطوط با ولتاژ بالاتر از ۳۰۰ ولت، باید بیش از ۳ متر باشد.
• تجهیزات ایمنی فردی (PPE): استفاده از تجهیزات ایمنی فردی مانند کلاه ایمنی، کمربند ایمنی و دستکش برای تمام کارگران الزامی است.

مراحل بستن داربست مثلثی (گام به گام)

نحوه بستن داربست مثلثی یک فرآیند ساده و در عین حال دقیق است که با رعایت چند گام کلیدی به سرعت و ایمن انجام می‌شود. هر مرحله برای موفقیت مرحله بعدی حیاتی است و عدم رعایت ترتیب می‌تواند منجر به بروز خطاهای جبران‌ناپذیر شود.

آماده‌سازی محل نصب

اولین گام، آماده‌سازی کامل محل نصب است. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، سطح زمین باید کاملاً سفت و تراز باشد. برای جلوگیری از نشست پایه‌ها، ابتدا کفشک‌ها را در فواصل مشخص و به صورت مربعی یا مستطیلی روی زمین قرار دهید. اگر زمین نرم است، زیر هر کفشک یک تخته چوبی یا صفحه فلزی قرار دهید.

نصب پایه‌ها و فریم‌ها

پس از قرار دادن کفشک‌ها، چهار میل مهار افقی را به صورت مربعی شکل به آن‌ها متصل کنید. سپس اولین طبقه از فریم‌های مثلثی را روی کفشک‌ها قرار دهید. در این مرحله، استفاده از سرجک‌های قابل رگلاژ برای تراز کردن دقیق داربست از اهمیت بالایی برخوردار است. یک خطای کوچک در تراز کردن پایه می‌تواند در طبقات بالاتر به یک انحراف بزرگ و خطرناک تبدیل شود، بنابراین دقت در این مرحله کلید یک نصب موفق است.

تکمیل طبقات و تست استحکام

پس از نصب اولین طبقه، فریم‌ها را به صورت نر و مادگی روی یکدیگر سوار کرده و به ارتفاع مورد نظر برسانید. در هر طبقه، میل مهارهای افقی و مورب را نصب کنید تا پایداری و استحکام جانبی سازه تضمین شود.

پس از تکمیل نصب، یک بازرسی نهایی و دقیق از تمام اتصالات انجام دهید. مطمئن شوید که تمامی پین‌ها و اتصالات به صورت کامل در جای خود قرار گرفته‌اند و هیچ‌گونه لغزش یا ضعفی در ساختار وجود ندارد. پس از تایید استحکام، می‌توان سکوهای کار را روی فریم‌ها قرار داد و کار را آغاز کرد.

نکات مهم در زمان نصب داربست مثلثی

یک پیمانکار حرفه‌ای تنها به مراحل نصب بسنده نمی‌کند، بلکه به جزئیات فنی و نکات ظریفی توجه دارد که ایمنی و کارایی را به حداکثر می‌رساند.

• رعایت فواصل استاندارد: فواصل بین پایه‌های عمودی باید با توجه به نوع بارگذاری پروژه تعیین شود. برای کارهای سنگین، این فاصله نباید بیشتر از ۱.۸ متر و برای کارهای سبک، حداکثر ۲.۳ متر باشد. این تفاوت در فواصل، یک تصمیم مهندسی حیاتی است که نشان می‌دهد هرچه بار بیشتر باشد، تعداد نقاط باربر باید افزایش یابد تا فشار روی هر پایه کاهش پیدا کند.
• توزیع یکنواخت بار: هرگز مصالح و تجهیزات را به صورت متمرکز در یک نقطه روی سکوی کار انباشته نکنید. بار باید به صورت یکنواخت در تمام سطح سکو توزیع شود تا از بارگذاری بیش از حد و ایجاد نقاط ضعف در سازه جلوگیری شود.
• استفاده از تجهیزات ایمنی: نصب نرده‌های حفاظتی (گاردریل) در اطراف سکوهای کار برای جلوگیری از سقوط افراد و اشیا الزامی است. نرده بالایی باید با ارتفاع ۹۷ تا ۱۱۴ سانتی‌متر و نرده میانی در نیمه فاصله بین نرده بالایی و سکو نصب شود.
• کیفیت قطعات: به هیچ وجه از داربست‌هایی که با لوله‌های درزدار تولید شده‌اند استفاده نکنید، زیرا توان باربری بسیار پایینی دارند و خطر ریزش آن‌ها در زمان بتن‌ریزی وجود دارد.

خطاهای رایج در بستن داربست مثلثی و راه‌حل آن‌ها

در فرآیند نصب داربست مثلثی، رعایت اصول ایمنی و دقت در اجرای مراحل نصب اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا برخی اشتباهات رایج مانند استفاده از قطعات فرسوده، نصب نامناسب اتصالات، عدم رعایت فاصله استاندارد بین پایه‌ها، استقرار داربست روی زمین ناهموار یا سست، و غفلت از مهاربندها می‌تواند منجر به ناپایداری سازه و حوادث جبران‌ناپذیر شود؛ علاوه بر این، عدم استفاده از تجهیزات ایمنی فردی مانند کمربند ایمنی و کلاه ایمنی، خطرات را دوچندان می‌کند. برای پیشگیری از این مشکلات، ضروری است پیش از نصب تمامی قطعات بررسی و تنها اجزای سالم استفاده شوند، دستورالعمل‌های سازنده رعایت شوند، داربست بر روی سطح صاف و محکم قرار گیرد و نظارت مستمر بر نصب و استفاده از آن وجود داشته باشد، زیرا آموزش کارگران و دقت در اجرای نکات ایمنی نه تنها از بروز حوادث جلوگیری می‌کند، بلکه پایداری و بازدهی پروژه‌های عمرانی را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد.

استفاده از قطعات معیوب

خطا: استفاده از داربست‌های کارکرده یا آسیب‌دیده برای کاهش هزینه یک اشتباه بسیار رایج و خطرناک است. قطعاتی که دچار زنگ‌زدگی، خمیدگی، شکستگی یا ضعف در جوشکاری شده‌اند، مقاومت لازم را ندارند و در زمان بارگذاری می‌توانند به راحتی از هم بپاشند.

راه‌حل: انجام بازرسی دقیق قبل از نصب هر قطعه ضروری است. در پروژه‌های حساس و سنگین، استفاده از داربست‌های نو و باکیفیت توصیه می‌شود. هرگونه صرفه‌جویی اقتصادی باید با سنجش دقیق ریسک‌های ایمنی همراه باشد. یک داربست کارکرده ممکن است به صورت چشمی سالم به نظر برسد، اما مقاومت ساختاری خود را از دست داده باشد.

عدم تراز بودن نصب

خطا: نصب داربست روی زمینی که به صورت کامل تراز نشده یا فاقد استحکام کافی است، می‌تواند منجر به نشست پایه‌ها و واژگونی کل سازه شود. این خطا در پایه‌گذاری باعث می‌شود که بار به صورت غیریکنواخت توزیع شده و خطرناک باشد.

راه‌حل: محل نصب باید به صورت کامل هموار و سفت شود. از سرجک‌های قابل رگلاژ برای جبران اختلاف ترازهای کوچک استفاده کنید و در زمین‌های نرم، استفاده از کفشک و تخته‌های زیرپایی را جدی بگیرید.

بارگذاری بیش از حد روی سکوی کار

خطا: انباشت بیش از حد مصالح و تجهیزات روی سکوها، به‌ویژه در پروژه‌های بنایی، یکی از دلایل اصلی حوادث است. به عنوان مثال، قرار دادن یک پالت مصالح با وزن ۱۵۰۰ کیلوگرم در یک نقطه می‌تواند باعث خمیدگی و شکستگی الوارها یا حتی واژگونی داربست شود.

راه‌حل: پیمانکاران باید با ظرفیت باربری داربست خود آشنا باشند و بار را به صورت یکنواخت در تمام سطح سکو توزیع کنند. هرگز مصالح را در یک نقطه متمرکز نکنید و همیشه از ظرفیت مجاز داربست فراتر نروید.

مقایسه داربست مثلثی با سایر انواع داربست

انتخاب نوع داربست مناسب یک تصمیم کلیدی است که بر اساس نیازهای پروژه گرفته می‌شود. شناخت تفاوت‌های میان داربست مثلثی و سایر سیستم‌ها، به یک پیمانکار کمک می‌کند تا یک انتخاب هوشمندانه داشته باشد.

مقایسه با داربست چکشی

انتخاب بین داربست مثلثی و چکشی یک انتخاب “بهتر یا بدتر” نیست، بلکه یک انتخاب “مناسب برای کار” است.

• استحکام و کاربرد: داربست مثلثی به دلیل طراحی خود، بارهای سنگین را بهتر تحمل می‌کند و برای پروژه‌های طولانی‌مدت مانند ساخت سقف‌های بتنی بسیار مناسب است. در مقابل، داربست چکشی استحکام کمتری دارد و برای کارهایی نظیر نماسازی ساختمان‌ها یا پروژه‌هایی که به سرعت و تغییرات مکرر نیاز دارند، ترجیح داده می‌شود.
• نصب: داربست مثلثی با اتصالات نر و مادگی به سرعت و بدون نیاز به ابزار خاصی نصب می‌شود، در حالی که داربست چکشی با ضربات چکش مونتاژ و جداسازی می‌شود.

مقایسه با داربست مدولار

یک سوءتفاهم رایج در صنعت این است که داربست مثلثی را نوعی متفاوت از داربست مدولار می‌دانند. در واقع، داربست مثلثی خود یک نوع از خانواده داربست‌های مدولار (سیستم‌های از پیش ساخته) است. سیستم‌های مدولار دیگر مانند کاپ‌لاک (اتصال فنجانی) و رینگ‌لاک (اتصال حلقه‌ای) نیز وجود دارند که هر کدام نوع اتصال متفاوتی دارند. وظیفه یک پیمانکار حرفه‌ای این است که این اصطلاحات را به درستی دسته‌بندی کرده و بر اساس نوع کاربری، بهترین سیستم را انتخاب کند. به عنوان مثال، داربست مثلثی به دلیل استحکام بالا، بهترین گزینه برای کفراژبندی است، در حالی که داربست‌های مدولار دیگر ممکن است برای نمای ساختمان‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند.

هزینه بستن داربست مثلثی و عوامل مؤثر بر آن

هزینه بستن داربست مثلثی یک عدد ثابت نیست و به عوامل متعددی بستگی دارد. آگاهی از این عوامل به پیمانکاران کمک می‌کند تا برآورد دقیق‌تری از هزینه‌ها داشته باشند.

قیمت نهایی داربست مثلثی یک عدد ساده نیست که با ضرب متراژ در یک نرخ ثابت به دست آید. به عنوان مثال، نرخ‌های اتحادیه معمولاً بر اساس یک نمای ساده محاسبه می‌شود، اما وجود تورفتگی‌های پیچیده یا نیاز به نصب داربست در اطراف کل ساختمان، هزینه را به دلیل نیاز به قطعات بیشتر و سختی کار، به صورت چشمگیری افزایش می‌دهد. همچنین، قیمت‌های اعلامی اغلب شامل دستمزد نصب برای ماه اول است و در ماه‌های بعدی هزینه اجاره کاهش می‌یابد، مگر اینکه داربست نیاز به تغییر یا تعمیر داشته باشد.

گروه صنعتی بوذرجمهر – تولید و تأمین داربست مثلثی

شرکت گروه صنعتی بوذرجمهر به عنوان تولیدکننده و تأمین‌کننده انواع داربست‌های مثلثی و تجهیزات مرتبط، با بهره‌گیری از استانداردهای بین‌المللی و فناوری‌های مدرن، راهکارهای ایمن و باکیفیت برای پروژه‌های عمرانی ارائه می‌دهد. محصولات این شرکت شامل فریم‌های مثلثی، کفشک‌ها، سرجک‌ها و مهارهای افقی و مورب است که با مقاومت بالا و سهولت نصب، نیاز پیمانکاران به داربست‌های مطمئن و اقتصادی را به طور کامل برآورده می‌سازد.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

نحوه بستن داربست مثلثی فرآیندی است که نیازمند دقت، دانش فنی و رعایت کامل الزامات ایمنی است. این سیستم، به عنوان یک راهکار ایمن، سریع و مستحکم، نقشی حیاتی در پروژه‌های عمرانی مدرن ایفا می‌کند. توانایی آن در تحمل بارهای سنگین، سهولت و سرعت در نصب و قابلیت استفاده مجدد، آن را به گزینه‌ای اقتصادی و کارآمد تبدیل کرده است.

در این راهنمای جامع، به این نکته اشاره شد که در حالی که تکنولوژی داربست‌های مدرن فرآیند نصب را ساده کرده است، هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین دانش فنی و اولویت دادن به ایمنی باشد. یک پیمانکار حرفه‌ای می‌داند که صرفه‌جویی در هزینه با استفاده از قطعات معیوب یا نادیده گرفتن استانداردهای نصب، در نهایت به قیمت از دست دادن جان و مال تمام می‌شود. این گزارش به عنوان ابزاری برای توانمندسازی پیمانکاران و مهندسان طراحی شده است تا با درک عمیق از نحوه بستن داربست مثلثی و الزامات آن، بتوانند محیط کاری ایمن و پروژه‌هایی موفق را رقم بزنند.

سؤالات متداول درباره بستن داربست مثلثی

در پروژه‌های عمرانی، انتخاب نوع داربست نقش مهمی در ایمنی، سرعت اجرا و کیفیت سازه دارد. داربست مثلثی به عنوان یکی از سیستم‌های مدولار پرکاربرد در کفراژبندی، پل‌سازی و بتن‌ریزی‌های حجیم شناخته می‌شود. در ادامه به پرتکرارترین پرسش‌های کاربران درباره این نوع داربست پاسخ داده‌ایم.

۱. داربست مثلثی چیست و چه تفاوتی با سایر داربست‌ها دارد؟

داربست مثلثی نوعی سازه موقت مدولار است که از فریم‌های مثلثی فولادی (معمولاً از جنس فولاد ST37) ساخته می‌شود. این سیستم با استفاده از اتصالات نر و مادگی، به‌سرعت و بدون نیاز به ابزار خاص نصب می‌شود.
تفاوت اصلی آن با داربست‌های چکشی یا لوله‌ای، در ظرفیت باربری بسیار بالا (تا ۱۴ تن بر متر مربع) و پایداری فوق‌العاده در پروژه‌های سنگین است. در حالی که داربست چکشی معمولاً برای کارهای سبک‌تر مانند نماکاری یا تعمیرات ساختمانی کاربرد دارد.

۲. اجزای اصلی داربست مثلثی شامل چه قطعاتی است؟

داربست مثلثی از چند بخش اصلی تشکیل شده است:

• فریم مثلثی در اندازه‌های ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ سانتی‌متر

• کفشک برای انتقال نیرو به زمین و تثبیت پایه‌ها

• سرجک قابل رگلاژ جهت تنظیم ارتفاع و تراز سازه

• میل مهار افقی و مورب برای حفظ پایداری و جلوگیری از انحراف

• تخته داربست جهت ایجاد سکوی کار ایمن برای کارگران

۳. قبل از نصب داربست مثلثی باید چه نکات ایمنی را رعایت کرد؟

برای جلوگیری از حوادث، رعایت اصول ایمنی ضروری است:

• بررسی زمین محل نصب تا از سفتی و تراز بودن آن اطمینان حاصل شود.

• کنترل سلامت قطعات و اجتناب از استفاده از داربست‌های زنگ‌زده یا خمیده.

• آموزش کارگران نصب و کار در ارتفاع.

• رعایت فاصله ایمن از خطوط برق: حداقل ۱ متر برای ولتاژهای زیر ۳۰۰ ولت و ۳ متر برای ولتاژهای بالاتر.

• استفاده از تجهیزات ایمنی فردی شامل کلاه ایمنی، کمربند ایمنی و کفش مخصوص کار.

۴. رایج‌ترین خطاها در نصب داربست مثلثی چیست و چگونه باید رفع شوند؟

• استفاده از قطعات فرسوده یا معیوب: باید تمامی فریم‌ها و اتصالات پیش از نصب بازبینی شوند.

• عدم تراز بودن سازه: با استفاده از سرجک و کفشک قابل تنظیم، می‌توان سطح داربست را کاملاً تراز کرد.

• بارگذاری بیش از حد مجاز: همیشه بارها باید به‌صورت یکنواخت توزیع شوند و از تجاوز وزن کل از ظرفیت مجاز جلوگیری شود.

۵. چرا داربست مثلثی برای پروژه‌های سنگین بهترین گزینه است؟

به دلیل طراحی خاص مثلثی، این داربست نیروهای عمودی و افقی را به‌صورت یکنواخت پخش می‌کند و در نتیجه استحکام و پایداری بالایی در مقابل بارهای زیاد دارد.
همچنین نصب سریع، مونتاژ آسان و نیاز نداشتن به ابزار خاص باعث شده داربست مثلثی گزینه‌ای ایده‌آل برای پروژه‌هایی مانند کفراژبندی، پل‌سازی، سدسازی و سازه‌های بتنی حجیم باشد.